Cometes

Olavus Bilac


Cometes quidpiam transibat... In saxo, herbis,
Insecto et toto, luce anima illa lucebat;
Sic soli terra quasi serva se dedebat;
Fervebant sanguis ac sucus. Et fugiebat is...

Terram motus terae, bellum, aqua, vastabant,
Tempestas, fames, pestilentia, ignium rivus;
Amor recreabatur, reficiebat animus;
Et illis transibat cum religiones transibant...

Et tum, crinita flava arrigendo, fugiebat...
Extingebatur gens; Solitudo feratim
Impletur iterum. Et cometes redibat...

Defluebatur aetas catervatim, paulatim:
Universum, petra hominem, pronuntiabat
Sempiternum suum! Et subridebat presertim...



Vertevit in sermonem latinum Guntherus .